Het zaaltje baadde in het tl-licht. Even efficiënt als ongezellig. Twintig tafeltjes netjes in het gelid. Hij talmde in het halletje, zocht de moed om naar binnen te gaan, nam ondertussen de garderobe en de toiletten in zich op. Nog een diepe zucht en toen duwde hij de klapdeuren open. Er hing een zurige lucht, een kakofonie van geluiden vocht zijn oren binnen. Geschuif, geritsel, stemmen en iets dat voor muziek door moest gaan. Gespannen, zijn ogen half gesloten, keek hij rond op zoek naar...
