Katholieke tradities

Het diepe zuiden van Limburg kent zo zijn tradities, eigenlijk altijd met katholieke roots. Een heel bijzondere onder die tradities is de jaarlijkse Bronk. Een (meestal) driedaags feest met daarin een centrale plaats voor de Sacramentsprocessie.  Op opeenvolgende zondagen in juni (een x-aantal weken na Pinksteren) is het uitkijken geblazen, uitkijken voor of uitkijken naar…dit al naar gelang de persoonlijke voorkeur. Tijdens die processie worden de plaatselijke patroonheiligen rondgedragen en aangeroepen op voorspoed, een goede oogst en de laatste jaren - naar ik aanneem – dan in ieder geval ook op regen. Dagen voor de Bronk is iedereen in het dorp in beweging om de straten en tuinen tiptop in orde te maken. Vlaggetjes worden langs de weg geplaatst, over de weg komen bogen met (voor de leek) cryptische teksten, om de paar meter verschijnen altaren en bloemversieringen en niet te vergeten de vlaggen met aan de mast gebonden bronkboeketten. In het plaatselijke dialect ‘krutwusj’ genoemd. En dan is het niet de bedoeling dat je zomaar wat wilde bloemen bij elkaar bindt. Het lijkt de Franse wijnwetgeving wel, slechts zeven kruidensoorten zijn toegestaan. Onheilafwerende, helende en voedende soorten. Het verhaal gaat dat de bloemen en kruiden voor zonsopgang met de hand geplukt moeten zijn. En zo druppelt er ook hier zowaar een heidense traditie het katholicisme binnen. Het lijkt kerstmis wel.

Tijdens de Bronk staat het openbare leven stil, afspraken zijn niet te maken, scholen en winkels zijn gesloten, de mensen hier zijn die dagen met iets anders bezig. Als Brabantse is het even wennen en vooral onthouden wanneer de Bronk is. 

De foto’s zijn van de voorbereidingen voor de processie in Mesch (ons buurdorpje). In 2019 heb ik een verhaaltje gepost dat zich afspeelt rond de Bronk. Als je tijd hebt en het eens wilt lezen: 

https://www.engrosendetail.nl/2019/04/22/broenk-ien-e%C3%A8sjde/