De twee kanten van Luik

Jarenlang kende ik van Luik alleen het stuk langs de Maas waar we – verdwalend door de vele tunneltjes en onbegrijpelijke aanwijzingen – door heen reden op weg naar aantrekkelijker oorden. En met het beeld van die vreselijk lelijke flats in een betonnen badkuip op mijn netvlies, voelde ik weinig aandrang de stad beter te verkennen. En daarmee deed ik Luik onrecht. Tuurlijk er is veel lelijks, waaronder die flats. Luik is van oudsher een industriestad. Ooit rijk, maar door het verdwijnen van de mijnen en de staalindustrie ernstig verarmd. Als je Luik gaat verkennen, vind je beide aspecten terug. Oké, het lelijke nog steeds iets makkelijker dan het mooie. Daarom in dit blog aandacht voor haar minder bekende kant. Want naast o.a. Brussel, Parijs en Nancy heeft ook Luik vele mooie Art Nouveau panden. Gisteren combineerden we een bezoek aan het Grand Curtius, zie

https://engrosendetail.jimdofree.com/2021/05/13/de-commune-leeft-nog-steeds/     

met een fikse wandeling door het oude centrum, die ons langs enkele van die panden en de Botanische Tuin voerde. Hoezo een lelijke stad? Genoeg moois om van te genieten. Al kijkt de een je wat vriendelijker aan dan de ander 😉.

En tot slot…het lijkt er nu toch echt op dat Luik zelfs de lelijke puisten uit het stadsbeeld aan het weghalen is. Zo zijn ze in ieder geval begonnen met de sloop van het stadskantoor. En ook op andere plaatsen wordt druk gesloopt en gebouwd. Waarbij je je dan wel afvraagt hoe de bewoners bij hun huizen moeten komen…..

Een wandeling langs de Art Nouveau huizen is zelf samen te stellen met behulp van deze handige website: 

https://art.nouveau.world/liege