Wannabee vegetariër

Steeds vaker eten we vegetarisch en dat bevalt ons erg goed. We hebben vlees noch vis afgezworen, maar consumeren het stiekem weg toch steeds minder. Hoewel…ik moet toegeven…. een mooie ribeye op zijn tijd dan weer wel super smaakt. Maar goed, terug naar het vegetarisch avontuur. Op zoek naar verrassende gerechten (niet zijnde erwtjes met aardappel en een vegetarische schnitzel) vond ik een recept ‘linzencurry met paneer’. De ingrediënten hielden de belofte van een smakelijke maaltijd in zich, maar wat was in vredesnaam ‘paneer’. Ik ken alleen paneermeel, maar dat leek me om heel veel redenen in dit gerecht niet lekker. Lang leve google en haar algoritmen en zo kwam ik er vlot achter dat paneer een Aziatische kaas is die vaak in Indiase gerechten wordt gebruikt. Dat klonk al logischer dan paneermeel.

Maar goed, waar koop je paneer? Dezelfde google beloofde me dat Appie deze kaas zou verkopen. Dus gisteren naar de grootste Appie in Maastricht. Nee, dus. Geen paneer! Voor de zekerheid kocht ik twee pakjes halloumi (dat zou er op moeten lijken), maar de paneer liet me niet los. 

Dan maar zelf maken? Voor de derde keer schoot google me te hulp. Wat bleek…..het zou niet al te moeilijk moeten zijn…..en meer heeft zo’n meisje niet nodig.

Vandaag is dus de grote dag, waarin ik kaas maken mag…

Met: 1 liter (bio) volle melk, 4 el vers citroensap, 2 theelepels zout (niet te zuinig), extra kruiden

Ps: daarmee maak je ongeveer 100 gr kaas. 

Verder nodig: pollepel, grote kom, vergiet, schone theedoek en wat extra kruiden. Met die kruiden kun je naar hartenlust variëren. Als je de kaas neutraal wilt houden bv voor een Indiase curry….voeg niet meer dan wat komijn en peper toe. Maar als je een meer mediterraanse variant wenst, kun je ook prima wat herbes de Provence toevoegen. Kortom…lekker uitproberen.

Wat te doen?

Mis-en-place: zet het zout en de kruiden (die je wilt gebruiken) klaar. Pers de citroen uit en zet een kom met daarin de vergiet met daarin de theedoek klaar. Klinkt ingewikkeld, is het niet.

Breng de melk aan de kook en roer af en toe zodat ie niet aanbrandt. Voeg 4 el citroensap toe als de melk zo ongeveer kookt. Wat dan volgt is een snelcursus scheikunde. De melk schift namelijk meteen. Neem de pan van het vuur. Blijf vrolijk roeren tot je denkt dat het scheidingsproces (vast en vocht) is afgerond. Gaat best snel! Voeg een tl zout toe.

Giet het mengsel in de vergiet met theedoek. Voeg de andere tl zout en de kruiden toe. Meng die goed door de natte kaas. Wat onderin de kom terecht komt is de ‘wei’ en daar schijn je ook van alles mee te kunnen. Ik heb het vandaag toch maar weggegooid. Pak de theedoek bij de punten en draai ‘m zo dat je het vocht eruit perst. Leg vervolgens de ‘kaas’ terug in het vergiet en leg er iets zwaars op. Ik heb eerst wat geëxperimenteerd met een met water gevulde wekfles, maar een zwaar conservenblik werkt – denk ik - nog beter. Dat laat je zo staan: een uur als je de kaas brokkelig wilt hebben of – zoals ik – twee uur als je er blokjes van wilt kunnen snijden. En het werkt echt! Na twee uur had ik kaas die ik kon snijden.

Tot slot heb ik de blokjes kort gebakken in wat olijfolie. Voor herhaling vatbaar! Zo leuk om zelf te maken en veel minder moeilijk en bewerkelijk dan de hoeveelheid tekst doet vermoeden.