Vandaag weer eens een fraaie wandeling gemaakt. Deze keer door het land van Herve, Hombourg om precies te zijn. Op de heenweg reden we langs een enigszins vervallen boerderij, waarbij een handgeschreven bord ‘coing et noix €2 le kilo’. Mijn hart maakte al een sprongetje en ik zei…’hé kweeperen voor maar €2 da’s niet duur’. Herinneringen aan vakanties in Frankrijk met (gekochte) pâte de coings borrelden spontaan op. Manlief zag echter de bui al hangen. Mijn eerdere pogingen om zelf pâte te maken, waren namelijk niet om over naar huis te schrijven. Hij zag de volgende mislukking (met bijbehorende tranen) alweer opdoemen. Hij probeerde me dan ook te weerhouden van een aankoop en te behoeden voor een teleurstelling. Wel lief, toch. Maar de kweeperen lieten me de hele wandeling niet los. Zo zijn die vermaledijde kweeperen.
Op de terugweg daarom toch maar gestopt bij de (nog steeds) enigszins vervallen boerderij. Mondkapje en het erf op. In mijn beste Frans duidelijk gemaakt dat ik kweeperen wilde kopen. En zo waar, eerst mevrouw en daarna meneer begrepen me meteen. De lessen helpen 😀. Vijf mooie kweeperen uitgezocht. Meneer kwam ondertussen aangerend met een al even vervallen weegschaal. Hij dacht dat ik vijf kilo wilde (toch nog wat oefenen). Maar vijf stuks was gelukkig ook goed. Afgerekend en toen kwam de grote verrassing. Meneer toverde een heupfles tevoorschijn. Of ik een glaasje eau de coing wilde proberen. Daar zegt deze liefhebber geen nee tegen! En zo stond ik op een mooie woensdag zomaar met een wildvreemde een (klein) glaasje likeur te drinken. De ‘soleil de midi’ noemde hij het. En zo was het!
Vervolgens thuis drie en een half uur bezig geweest om pâte de coings te maken. Koken, van klokhuis ontdoen, door de passevite, met suiker inkoken tot dat het dusdanig dik is dat ‘als je over de bodem roert de pâte niet meteen terugloopt’. Kortom een takkewerk, maar het resultaat is heerlijk bij bijvoorbeeld een stukje gerijpte kaas. Enne….het lijkt deze keer eindelijk eens goed gelukt. Nog even laten drogen en dan hebben we een aardige voorraad waarmee we de volgende herfst wel gaan halen.
PS: Mocht je ‘toevallig’ een rijpe kweepeer vinden/ op de kop kunnen tikken….leg die in de auto onder een van de stoelen….en je hebt een aantal maanden een heerlijke geur in je auto.
Reactie schrijven