Ei pocheren

Zo af en toe (niet te vaak) geven we toe aan een diep verstopte oerbehoefte om orgaanvlees te eten. Als dan, dan staat een Salade Gésiers op het menu. Een blik gésiers de canard opwarmen. Mooie sla (batavia of romaine) scheuren. Goede vinaigrette met een geperst teentje knoflook erover. Spekjes uitbakken en walnoten roosteren. Eventueel een tomaatje. Tot zo ver appeltje….. maar dan komen de eitjes… 

Bij zo’n salade horen namelijk gepocheerde eitjes, opdat de dooier zich langzaam kan vermengen met de rest van de ingrediënten. Maar een ei pocheren is – zeg maar – niet mijn sterkste kant. Een paar keer geprobeerd, kwamen ze uit de pan als witte oliebollen met van die vreemde uitsteeksels. En de dooier liep ook niet meer…. kortom op de traditionele manier pocheren, is aan mij niet besteed. Plan B uit de kast gehaald: eieren zacht koken en dan pellen. Bleek ook geen goed idee…je verbrandt je handen (je wilt immers de eieren warm houden) en de schil klemt zich angstvallig vast aan het eiwit. Resultaat…op zijn best een heel, maar zeer grillig ei. Op zijn slechtst….En dan ook nog derdegraads verbrande vingertoppen.

Maar goed…we willen dus toch af en toe die salade eten met, jawel, zachte eitjes. All mighty internet help! Al googlend kwam ik tot de ontdekking dat er plastic bakjes zouden moeten zijn waarin je eieren in de magnetron kunt pocheren. Klonk goed, maar de verzendkosten bleken steevast hoger dan het doosje. Dat doen we dus niet. 

Gisteren liep ik (de) Blokker binnen op zoek naar een oplossing. Je redt een noodlijdend bedrijf of niet. En zowaar…voor slechts €5,00 werd ik de trotse eigenaar van twee knalgele (soort van) zandlopers, die voor een perfect gepocheerd eitje zouden moeten zorgen. De gebruiksaanwijzing was alleen in het Engels, Frans, Duits en Spaans, maar dat is normaal gesproken geen probleem. Helaas is niets normaal als het op eieren pocheren aankomt. Ergens in de bereiding moest ik een ‘slotted spoon’ gebruiken. Geen idee…in het Frans een ‘écumaire’….nog steeds geen idee…aan de Spaanse versie waagde ik me niet, maar lang leve het Duits…. ‘Schaumlöffel’. Een schuimspaan dus. Gered zonder google translate te gebruiken, Toen was er geen reden meer om niet aan de slag te gaan. 

Kortom, vandaag aten we Salade Gésiers….oordeel zelf, maar ik denk dat ik nog een beetje moet oefenen 😱