· 

Het tragisch lot van een fort

Zuid Limburg kan dan vanuit Nederlands perspectief niet centraal gelegen zijn, maar als je een beetje Europees wilt denken, kom je toch aardig in die richting. Over Europees denken gesproken…..eind jaren dertig van de vorige eeuw lukte dat nog minder dan vandaag de dag. Europese landen maakten zich op voor een onvermijdelijke oorlog. En daarbij maakten ze zo hun inschattingsfouten. Daar waar de Fransen dapper verscholen achter de Maginotlinie op de Duitse legers lagen te wachten en achteromkijkend  moesten constateren dat de Duitsers vrolijk een omtrekkende beweging hadden gemaakt, waanden de Belgen zich superveilig in hun fort bij Eben Emael, net over de grens onder Maastricht. Gebouwd om Luik en drie bruggen over het Albertkanaal te verdedigen. Het fort werd niet te overmeesteren geacht….uitgerust met het modernste van het modernste wapenspul….maar ‘niet te overmeesteren’….dan weet je de afloop eigenlijk al wel. En inderdaad de Duitsers, aan het begin van de oorlog nog niet op hun achterhoofd gevallen, hebben de artillerie van het gigantische fort met slim vernuft (ze kwamen geluidloos -met zweefvliegtuigen - vanaf de ‘Belgische’ kant aangevlogen en zeg nu zelf, van die kant verwacht je de vijand toch niet) en met nog moderner middelen dan de Belgen (speciale springstof) binnen een kwartier onschadelijk gemaakt. De Belgen hebben nog een dag geprobeerd om het fort te behouden, maar dat bleek al snel onbegonnen werk. De rest is geschiedenis.

 

Wat overblijft is een bijzonder verhaal en een af en toe te bezoeken fort. Zeker de moeite waard. Vandaag hebben we vanuit Kanne een wandeling gemaakt die ons o.a. over het dak van het fort leidde. Als je dan vanaf de ene bunker naar de andere bunkers kijkt, krijg je een goed beeld van de omvang van het fort, zijn strategische ligging en zowaar wat begrip voor het Belgische idee van onaantastbaarheid. 

 

Ps Eben-Emael is tegenwoordig een slaperig dorpje met de koeien vredig liggend tegen de kerkmuur.