Weg van de snelweg....

Nu het wandelen in Frankrijk, Spanje en Portugal even niet aan de orde is, hervinden wij ons mooie achterland. In het kader van ‘weg van de snelweg’ tuften we vandaag naar het noorden om bij Stein van de snelweg te gaan. Niet naar rechts: Chemelot, maar een paar kilometer naar links. Met een wandeling van de internetsite ‘wandelgidszuidlimburg’ als leidraad, stopten we in Maasband. Een dorp aan de rivier, zoals de schrijver Antoon Coolen het ooit bedoeld moet hebben. Alleen dan niet in Brabant, maar in Limburg. Daar zeuren we verder niet over en we gaan ook niet keihard ’Maasbandje……’ brullen. Of toch….

De hoofdrol vandaag is weggelegd voor de rivier, en die rivier is dezelfde als in het – voor de ouderen onder ons – nog bekende boek en de gelijknamige film. Hij ziet er hier in de grote bocht bij Maasband/Meers compleet anders uit dan de rustige brede stroom zoals we de Maas in Brabant kennen. Nee, hier lijkt het bijna een wildwaterbaan, met stroomversnellingen en even onbevaarbaar als de Loire. Voelen we ons toch een beetje in Frankrijk. De camera spotte twee ganzen op de uitkijk; de rest sloeg op de vlucht. Verstilde dode bomen als wachters in het landschap en een pluk haar van een schaap achtergebleven aan het prikkeldraad. En – weer bijna terug bij de auto – haast exotisch ogende knoppen aan een boom.

Wat is ons landje toch mooi!

Voor degene die, op weg naar het Zuiden, een mooie wandeling wil maken:

https://wandelgidszuidlimburg.com/wp-content/uploads/word/1207.pdf