De uitspraak in de titel wordt soms te pas en vaak te onpas gebruikt, maar is onmiskenbaar van toepassing op de dag van vandaag. De weg naar het Noorden, van Tromsø naar Alta is mooi, heel mooi.
Het weer hielp weliswaar een beetje mee, maar ook al schijnt de zon, iets lelijks wordt niet ineens mooi. Dus is het gewoon prachtig. De fjorden zijn hier onvergetelijk. Rendieren steken zo maar
de weg over. Boothuisjes met stellages om de vis te drogen all over the place.
En Alta stelt dus helaas niets, bijna niets voor. In WO II door de Wehrmacht vakkundig vernietigd, staat er weinig interessants meer in het plaatsje. De winkelstraat doet denken aan de Lijnbaan
in Rotterdam, maar dan opgeruimder. Er is één architectonisch hoogstandje dat in deze blog niet onvermeld mag blijven…..de Noorderlichtkathedraal. De foto is trouwens genomen vanuit onze
hotelkamer. A room with a view! Alta is ook bekend om zijn rotstekeningen (de oudste zo’n 6000 jaar). We zijn van plan die morgenvroeg te gaan bekijken. En tot slot schijnt er in de buurt een
canyon te zijn, maar wat ons betreft…als je één canyon hebt gezien..….! Die slaan we dus maar over.
Reactie schrijven
H (donderdag, 29 augustus 2019 12:57)
Wat een rust, wat een ruimte, wat een pracht. Heerlijk. Geniet nog lekker ff verder!