In Mesch begon de victorie. Daar kwamen
de geallieerden op 12 september 1944 ons land binnen. Maar anders dan met de Rijn en Lobith, heb ik dit historisch feit nooit geleerd op school. En dat is verrekte jammer. Mesch heeft zo’n 350
inwoners, een paar huizen, monumentale kerk, twee cafe’s en…. een ‘Red Horsestraat’. Zowaar een vreemde eend in de stratenbijt, maar deze straat is genoemd naar het regiment, dat dus….u raadt het al.
Een van de cafés is - niet verrassend - het eerst bevrijde café van ons land. Zeg nu zelf, voldoende redenen om in onze geschiedeniscanon opgenomen te worden.
Dit jaar viert de gemeente, waartoe Mesch behoort 75 jaar bevrijding. Ook in ons dappere dorpje zijn de voorbereidingen voor de festiviteiten in volle gang. Of ze daarbij goed op schema liggen, waag ik echter te betwijfelen. Hoewel men de feestelijke datum toch al een paar jaar kon zien aankomen, moest plotsklaps met veertig graden en in de volle zon een muurtje en een trapje worden gemetseld rondom het monument dat ter nagedachtenis aan die vroege bevrijding is geplaatst voor de lokale basisschool. Dat had toch gemakkelijk een paar maanden eerder gekund, zou je denken. Nu dreigde de oorlog 75 jaar na dato nog een slachtoffer te maken.
Maar goed, de bobo’s staan straks bij de herdenking niet met hun voeten in de Limburgse löss. Aan alles is gedacht! Nu ja, bijna alles…het stukje grond tussen trapje en monument moet nog bestraat worden. Spannende tijden herleven.
Dit jaar viert de gemeente, waartoe Mesch behoort 75 jaar bevrijding. Ook in ons dappere dorpje zijn de voorbereidingen voor de festiviteiten in volle gang. Of ze daarbij goed op schema liggen, waag ik echter te betwijfelen. Hoewel men de feestelijke datum toch al een paar jaar kon zien aankomen, moest plotsklaps met veertig graden en in de volle zon een muurtje en een trapje worden gemetseld rondom het monument dat ter nagedachtenis aan die vroege bevrijding is geplaatst voor de lokale basisschool. Dat had toch gemakkelijk een paar maanden eerder gekund, zou je denken. Nu dreigde de oorlog 75 jaar na dato nog een slachtoffer te maken.
Maar goed, de bobo’s staan straks bij de herdenking niet met hun voeten in de Limburgse löss. Aan alles is gedacht! Nu ja, bijna alles…het stukje grond tussen trapje en monument moet nog bestraat worden. Spannende tijden herleven.
Reactie schrijven
De Zus (woensdag, 21 augustus 2019 17:13)
Er gebeurt nog eens wat in dat gehucht bij jullie!!