Steppenplaag

Een krantenkop naar mijn hart: ‘De e-step vraagt om beteugeling’. De aanleiding voor het artikel was de ongelukkige stepdood van een bekende Britse youtuber. Nu ben ik helemaal voor beteugeling, alleen niet van het rijden op een step. Dat mag iedereen lekker zelf weten. Nee, het lukraak parkeren van die krengen, dát moet beteugeld worden. Waarom, zo hardvochtig, vraagt u zich af?

Laatst was ik een weekendje in Brussel. Mooie stad met een markt om je vingers bij af te likken, gezellige eetstraatjes en prachtig groene parken. Er schijnt zelfs ergens een plassend mannetje staan. Helaas heb ik niets van dit alles in het echt mogen zien. Voor mij alleen de foto’s in mijn reisgidsje. 

Wat was er aan de hand? Vol energie en plannen voor een stevige wandeling door het Brusselse was ik vanuit mijn hotel recht het bruisende centrum ingestapt. Omhoog turend en naar links en rechts kijkend om maar niets te hoeven missen. Baf….daar klapte mijn scheenbeen tegen een metalen stang. Een step midden op de stoep! Piepend van de pijn, probeerde ik mijn weg te vervolgen. Eerst nog ietsje beter oplettend waar ik liep, maar al snel trok het schoons in de straat weer alle aandacht. Klabam….nu ging ik compleet onderuit. Weer een step, plompverloren gestald in een park. De rest van de wandeling keek ik alleen nog maar naar de grond, al slalommend en steppen tellend. De tel raakte ik kwijt. 

Gelukkig wachtte na de wandeling een welverdiend biertje. Steppin out!