Cooking with the stars

Cooking with the stars RTL 4 aflevering 2

Ik ging er gisteravond voor zitten. Marcelino stond voor een prachtig pand: Parc Broekhuizen. Niet vergeten, hoor! Zijn achternaam – wellicht bekend bij frequente RTL-kijkers, maar niet bij mij als ‘toevallig aangewaaide gast’  – bleef onvermeld. Een diepte-interview van 10 seconden volgde met Jacob Jan Boerma. Jacob Jan, in het dagelijks leven chefkok van driesterren restaurant De Leest, vond blijkbaar nog tijd om zichzelf uit te lenen aan een event dat daar werd georganiseerd. Uit het niets kwam een stapel achterbouten voorbij. Konijnenbouten? Geen idee! Ik had het graag geweten. 

Naast Marcelino en Jacob Jan stond Wietske Vrijland. Zij bleek lid van de Raad van Bestuur van een ziekenhuis te zijn en mocht vandaag meekoken. Ze hoopte veel te leren. Ik ook. Marcelino trok een parallel tussen koken op chefsniveau en een ziekenhuis. “Ook in een restaurant ga je met spanning naar binnen en met een resultaat naar buiten.” Ik weet wel waar ik liever naar binnen ga. Zelfs als het resultaat er tegenvalt.

Na een leerzaam interview met een van de gastkoks kwam weer een shot van de achterbouten. Ze lagen inmiddels netjes op een schaal, maar het was nog steeds onduidelijk van welke dieren ze waren gesneden. Een van de koks vertelde desgevraagd iets over een gerecht met duif, maar dat kon echt geen betrekking hebben op de schaal die getoond werd. Als op die schaal duivenpootjes lagen dan heb ik olifantenpoten. En -  voor alle duidelijkheid - die heb ik niet. 

Halverwege, nog even volhouden.

Marcelino vroeg aan Wietske hoe belangrijk voeding voor kinderen is. Het belang van de vraag in relatie tot het onderwerp ‘cooking with the stars’ ontging me. Of ze zelf wel eens kookt? Eigenlijk nooit. En wat haar lievelingseten is? Minestrone. Interessant. Marcelino maakte de leukste grap van het programma: “Ik ben benieuwd of je er iets van bakt.” Brullen!

Na de reclame…..zou er eindelijk gekookt gaan worden? Helaas, weer niet. Het meekoken van Wietske bleef beperkt tot het mooi draperen van ingrediënten in een kommetje. Omdat ze dat met een pincet deed, vond Marcelino het nodig om een vergelijking met een chirurg te maken. Alleen haalt dan de chirurg iets weg en voegt een kok iets toe. 

Alleen mijn ijzeren discipline weerhield me van wegzappen. 

Tot slot werd een mes van een zeer bekend merk en toevallig sponsor van het programma ‘verkocht’ aan een chefkok (alsof die zijn eigen messen niet zou hebben) en werd de man in de spoelkeuken gevraagd om mee te doen aan de ‘afwasserscompetitie’. Wietske mocht uitrusten (waarvan?) met een vers bereide cocktail, genoemd – zo dacht ik - naar onze minister president. Het bleek het merk gin te zijn. En toen was het programma gedaan. Mij in opperste verbazing achterlatend. Wie heeft wat nu wanneer gekookt?